Niemand kent de mosselman

Geen zee te machtig je bek te openen.
Als die ene mossel in de pan
Gesloten blijf je immer
Ontzettend moe word ik er van..

Onwetend als een mossel
Kook je gaar daar in die pan
Openen die zwarte deuren
Zodat ik je bekijken kan..

Geen grond kan het krijgen
Geen gehoor aan je bestaan
Bang voor dat woord, die ene zin..
Zo bang de diepte in te gaan.

Leegte van onuitgesproken woorden
Opgesloten, nooit bevrijd
Bang jezelf te laten horen
Door schijnheiligheid geleid

Bedrieglijk integer, met niets dan valse lucht
Aureooltje rond het hoofd
Opgesmukt met een bladgouden randje
Sla jij weer op de vlucht..

God, wat ben ik boos!
Dat je de lafste weg alweer verkoos..